سهیل...من

 
 
نگران عشق(دوشنبه 85 آبان 22 ساعت 2:31 عصر )

 

 

                                     

روزی روزگاری جزیره کوچک و زیبائی وسط اقیانوس وجود داشت که در آن همه احساسات بشری (اعم از شادی، غم، دانانی، قدرت ، لذت ، حسادت ......... و در نهایت عشق) در کنار هم زندگی می کردند. تو این جزیره هیچ خبری هم از آدمیزاد نبود و از بین موجودات زنده فقط گنجشکها آنجا زندگی میکردن و هر از گاهی پرنده های مهاجر از فراز آن عبور کرده و یا برای استراحت و تفریح مدتی رو در این جزیره می گذروندن.

تا اینکه روزی خبر رسید جزیره درحال فرورفتن به اعماق اقیانوسه و کلیه احساس ها باید هرچه زودتر آنجا را ترک کنند. همه احساس ها بلافاصله قایق های خودشون را برای ترک جزیره آماده کردند.. به غیر از عشق که حاضر به ترک جزیره نشد. عشق میخواست تا آخرین لحظات ممکن از زیبائیهای این جزیره بهشتی لذت ببره. تا اینکه جزیره به کلی از سکنه خالی شد و نصف آن در آب فرو رفت .. عشق فهمید که حالا زمان ترک جزیره برای او نیز فرا رسیده.. پس دور و برخودش رو نگاه کرد تا بلکه کسی پیدا بشه و ازش کمک بگیره. در همان موقع مال پرستی با قایق بزرگ خود از آنجا میگذشت. عشق صدا زد : آهای مال پرستی میشه من را هم در قایق خود سوار کنی؟ و جواب شنید : متاسفم.. قایق من پر است از طلا و نقره و جائی برای سوار کردن دیگری ندارم.. صبر کن تا کس دیگری را برای کمک گرفتن پیدا کنی.

بعد عشق تصمیم گرفت از غرور که با قایق زیبائی از آنجا میگذشت کمک بخواهد. صدا زد : ای غرور، لطفا" به من هم کمک کن من قایقی ندارم که سوارش بشم و از اینجا برم . غرور جواب داد : من نمی توانم به تو کمکی کنم، تو سراپایت خیس شده و به قایق زیبای من صدمه میزنی.

بعد عشق ، غم را دید که پارو زنان از روبرو می آمد و گفت : ای غم خواهش میکنم تو به من کمک کن و مرا با خودت ببر. غم جواب داد :‌ای عشق.. واقعا نمیفهمی که من احتیاج به تنهائی و سکوت دارم و نمیتوانم با کسی همسفر بشم. نفر بعد شادی بود که از کنار عشق میگذشت . عشق فریاد زد : آهای شادی من را نیز با خودت ببر. ا ما شادی چنان سرمست و خشنود در فکر فرو رفته بود و برای خودش ترانه ای را زمزمه میکرد که حتی صدای عشق را هم نشنید.

عشق دیگه نا امید شده بود .. به آسمان نگاهی کرد و دید تمام گنجشکها و پرندگان مهاجر هم فوج فوج در حال ترک جزیزه اند. سرش را پائین انداخته و اشکش در آمده بود که صدائی او را بخود آورد (ای عشق ، بیا من تو را با خود خواهم برد). عشق نگاه کرد و گنجشک سال خورده ای را دید سوار بر قایقی فرسوده . چنان شاد شد و به هیجان آمد که فراموش کرد از گنجشک بپرسه تو که میتونی پرواز کنی، پس چرا با دوستات نرفتی و سوار قایقی !! . وقتی به جزیره امن دیگری رسیدند و گنجشک بعد از پیاده کردن عشق از قایق از آنجا دور شد تا به مقصد نامعلوم خود برود ، تازه عشق به فکرش رسید که چقدر مدیون اوست ، درحالیکه یادش رفت حتی اونطور که باید و شاید ازش تشکر کنه.

در جزیره جدید عشق با اولین کسی که برخورد کرد دانائی بود .. از او پرسید: ( آیا میدانی این گنجشک چرا منو نجات داد و درحالیکه میتونه به آسانی همه جا پرواز کنه ، به چه دلیل سوار بر قایق بود؟! ا زطرفی متعجبم از اینکه هیچ کس حاضر نشد بمن کمک کنه غیر از این گنجشک .. دانائی لبخندی زد و صادقانه جواب داد :‌ آخه میدونی میون این هم احساسات گوناگون که ساکن جزیره بودن گنجشک فقط عشق رو میشناخت و عظمت و زیبائی اونو درک میکرد، گنجشک با بقیه احساس ها نا آشناست .... با غرور و مال پرستی و دروغ و غیره که اصلا کاری نداره و غیر از تو فقط با غم و شادی کمی آشناست که اونا خودشون قایق داشتن و رفتن . "عشق" ناخود آگاه سرش رو بلند کرد بطرف آسمان ، گنجشک رو دید که بالای سرش اون دور دورها مشغول بال زدنه و انگار هنوز مواظبه و نگران تا ببینه آخر و عاقبت "عشق" چی میشه !!!

حالا رفقا بگید بینم آیا شما هم نگران عشق هستید ؟؟؟



 
گمشده(دوشنبه 85 آبان 22 ساعت 2:31 عصر )

 

    گمشده

در خانه دلت آشیانی گزیدم ویارم وفا نکرد.

با خاطرت شعری سرودم و مطلب ادا نگشت

اشکم جویبار بهاری شد و شکوفه هایت نشکفت

در منظر چشمت چهره ای آفریدم و آن هم دوامی نیافت

در رواق منزل دلت شمعی شدم وآری !

که طوفان سینه تنگت به آن هم وفا نکرد

در انتهای سکوت شب با یاد تو گریستم و

افسوس که آن سیلی شد و جان از کفم نگرفت !

راز دلم با تو بگفتم و امید وصل یافتم

اما چه حاصل که تبسمت هم نشانی از وصا ل نداد

جانم به کف گرفتم و دور از دیار شدم

افسوس که ترک دیار هم در تو اثر نداشت

با کوله بار خستگی و با یک دنیا امید

بازگشتم و ولی دگر نشانی از تو نبود !!!

بـــا تــو همیشه سبز بودم و امید من پرواز

بـی تـــو چگونه توانم راه بـیابم در آفتاب ؟



 
منتظرت می مونم(دوشنبه 85 آبان 22 ساعت 2:31 عصر )

آن روز که بی صدا در غروب دلتنگی ام سفر کردی

من کاسه ای از اشک چشمانم را بدرقه راهت کردم .

آن روز که ساک سفرت را برداشتی ،من پنهانی در جیب کوچکت گلسرخی را گذاشتم تا اگر چشمت

به آن افتاد به رسم طبیعت در بهار برگردی.

من هنوز منتظرم ،منتظر تا با دلی صاف و ساده وقلبی روشن برگردی و بدانی محبت سرایی نداردو

بدانی آنجا که دل آدم آنجاست همان جا محبت هم هست.

کاش بهار به قلب من سری می زد . کاش دستی لبریز از محبت غبار غم را از پنجره دلم می زدود.

کاش سادگی ، یکرنگی و صداقت در وجودم موج می زد، پس چرا باور نکردی؟

موقعی که خدا پنجره ی بهشتو باز

کرد منو دید ازم پرسید امروز چه آرزویی داری؟؟

گفتم خدایا همیشه مواظب اونی که منو تنها گذاشت باش چون برام خیلی عزیزه

فدای سرت اگه من خیلی تنهام فدای سرت اگه گریونه چشمام

فدای سرت اگه دلمو شکستی میگن عاشق یکی دیگه هستی

فدای سرت اگه من خیلی تنهام فدای سرت اگه گریونه چشمام

فدای سرت اگه دلمو شکستی میگن عاشق یکی دیگه هستی ....

فدای سرت..........

 



 
خوشا دردی که درمانش تو با شی ...(یکشنبه 85 آبان 21 ساعت 1:19 عصر )


 
پیام تک سوار عشق(یکشنبه 85 آبان 21 ساعت 1:19 عصر )
 

 

پیام تک سوار عشق

 غـــــــــم هـــــجـــــران تــــو      

 

بیا که دل دریای من بی تو مردابه



 
کسی از(یکشنبه 85 آبان 21 ساعت 1:19 عصر )

 

کسی از شمع در این جمع نپرسید

                   گر چه او سوخته بود پروانه بی پروارا

او زما فارغ و ما طالب او در همه حال.

                          خود پسندیدن او بنگر و خود رای داد



 
عشق را(یکشنبه 85 آبان 21 ساعت 1:19 عصر )

عشق را وارد کلام کنیم


تا به هر عابری سلام کنیم



و به هر چهره ای تبسم داشت


ما به آن چهره احترام کنیم

زندگی در سلام و پاسخ اوست


عمر را صرف این پیام کنیم

عابری شاید عاشقی باشد


پس به هر عابری سلام کنیم



 
من و عشق(یکشنبه 85 آبان 21 ساعت 1:19 عصر )

من / عشق

پاک                  یعنی

سرزمین                      لحظه

یعنی                                 بیداد

عشق                                     من

باختن                                                            عشق

جان                                                                          یعنی

زندگی                                                                               لیلی و

قمار                                                                                  مجنون

در                           عشق یعنی ...         شدن

ساختن                                                                                   عشق

دل                                                                                       یعنی

کلبه                                                                           وامق و

یعنی                                                                      عذرا

عشق                                                              شدن

من                                     عشق

فردای                                یعنی

کودک                          مسجد

یعنی               الاقصی

عشق /  من

 

عشق                                       آمیختن                                           افروختن

یعنی                              به هم        عشق                             سوختن

چشمهای                      یکجا                    یعنی                        کردن

پر ز                 و غم                            دردهای             گریه

خون/ درد                                                    بیشمار

 

عشق                                     من

یعنی                             الاسرار

کلبه                    مخزن

اسرار     یعنی

 

 

 



 
و تقدیم تو ...(یکشنبه 85 آبان 21 ساعت 1:19 عصر )


 
love(یکشنبه 85 آبان 21 ساعت 1:19 عصر )


<      1   2   3      >
 
لیست کل یادداشت های وبلاگ?
 




بازدیدهای امروز: 10  بازدید

بازدیدهای دیروز:11  بازدید

مجموع بازدیدها: 7067  بازدید


» آرشیو یادداشت ها «
» اشتراک در خبرنامه «